The confusion of categories in Spinoza's ethics, by E. Albee.--Hegel's criticism of Spinoza, by K. E. Gilbert.--Rationalism in Hume's philosophy, by G. H. Sabine.--Freedom as an ethical postulate: Kant, by R. A. Tsanoff.--Mill and Comte, by N. C. Barr.--The intellectualistic voluntarism of Alfred Fouillée, by A. T. Penney.--Hegelianism and the Vedanta, by E. L. Hinman.--Coherence as organization, by G. W. Cunningham.--Time and the logic of monistic idealism, by J. A. Leighton.--The datum, by W. B. Pillsbury.--The limits of the physical, by (...) G. A. de Laguna.--Is the dualism of mind and matter final? By H. W. Wright.--The revolt against dualism, by A. H. Jones. (shrink)

İSNAD, sosyal ve beşeri bilimler alanında hazırlanan çalışmalarda kullanılmak üzere Türkiye merkezli olarak geliştirilen akademik yazım ve kaynak gösterme sistemidir. “Kaynak gösterme”, bilginin bilimselliğinin bir gereği olduğu kadar fikrî mülkiyet ve telif haklarına saygının da bir gereğidir. İstifade edilen bir kaynağın araştırmada belirtilmemesi yayın etiği suçudur (intihal / plagiarism). Bu sebeple ortaya konulan bilimsel bir çalışmanın kaynakları, başka araştırmacılar tarafından tekrar ulaşılabilir ve kontrol edilebilir olacak şekilde bibliyografik bileşenleri ile doğru ve eksiksiz olarak yazılmak durumundadır. İSNAD atıf sistemi ise Türkiye (...) merkezli olarak Antropoloji, Arkeoloji ve Sanat Tarihi, Coğrafya, Dil ve Edebiyat, Eğitim, Felsefe, Halkbilimi, Hukuk, İktisadi ve İdari Bilimler, İlahiyat, Psikoloji, Sanat, Sosyal Hizmetler, Sosyoloji ve Tarih gibi sosyal ve beşeri bilimler alanında görülen atıf ve kaynak gösterme gereksinimlerinin giderilmesi amacıyla geliştirilmiştir.İSNAD atıf sistemi; akademik bir yazının başlığının nasıl belirleneceği, özetinin hangi bilgileri içermesi gerektiği, anahtar kavramların nasıl seçileceği, başlıklandırma formatının nasıl olması gerektiği, içerdiği tablo ve şekillerin nasıl oluşturulacağı, çalışmada kullanılan Arapça, Farsça, İngilizce ve diğer eser adlarının ve müellif isimlerinin nasıl yazılacağı, tarih ve yüzyılların hangi şekilde gösterileceği, yayın etiği kapsamında nelere dikkat edilmesi gerektiği, istifade edilen kaynak eserden dolaylı veya doğrudan nasıl alıntı yapılacağı, atıf yapılan kaynakların metin içinde veya dipnotta nasıl yazılacağı ve kaynakçanın nasıl oluşturulacağı gibi akademik yazımla ilgili bilinmesi ve uygulanması gerekli tüm kuralları içermektedir.Sözlükte “dayanmak, yaslanmak, itimat etmek” manasındaki “sened” kökünden türeyen isnad, “temellendirmek, dayamak; sözü söyleyenine kadar ulaştırmak, bir sözün, bir rivayetin geliş yolunu haber vermek, ilk kaynağa kadar götürmek” anlamlarına gelmektedir. “Sözünün senedi nedir?” örneğinde olduğu gibi sözün kaynağını sorgulamak ve belirtmek için kullanılmaktadır. Bu anlamda isnad, akademik yazımda atıf veya alıntı yapılan kaynağı belirtmek için geliştirilen atıf sistemine, Türkiye merkezli yayın yapan ilahiyat alan dergilerinde görev üstlenen editörlerin çoğunluğunun (%70,4) kararı ile ad olarak seçilmiştir.İSNAD atıf sistemi, 2017-2018 yıllarında “İlahiyat Atıf Sistemi” olarak geliştirildi ve ilk versiyonu 12/03/2018 tarihinde matbu ve online olarak yayınlanarak ücretsiz olarak kullanıma sunuldu. Sistemin Türkiye’de ve Türk Cumhuriyetlerinde ilahiyat alan dergileri arasında ilgi görmesi ve ilahiyat alanı dışında da kullanımına dair talepler gelmesi üzerine İSNAD’ın ikinci versiyonu, tüm sosyal bilimler alanında kullanılabilecek şekilde geliştirildi ve Eylül 2018 itibari ile hizmete sunuldu. İSNAD artık sosyal ve beşeri bilimlerin tüm alanlarında kullanılabilmektedir.İSNAD atıf sistemi, Dr. Abdullah Demir tarafından Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Rektörlüğü’nce desteklenen RGD-015 numaralı “Ulusal İlahiyat Atıf Dizini Projesi” kapsamında, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Dini İlimler Uygulama ve Araştırma Merkezi (DİMER) bünyesinde, akademik yayıncılık alanında uzman öğretim üyelerinin ve hakemli dergi editörlerinin görüş, öneri ve değerlendirmeleri alınarak geliştirildi. Yaygın atıf biçimlerinden APA, Amerika Psikoloji Derneği (American Psychology Association) ve Chicago ise Modern Diller Derneği (Modern Languages Association) tarafından geliştirilerek satışa sunulmuştur.İSNAD; Türkiye merkezli olarak geliştirilen, kullanıma sunulduğu 12/03/2018 tarihinden kısa bir süre sonra hakemli akademik dergi ve kitap yayıncıları ile Fakülte Dekanlıkları (mezuniyet tezlerinin yazımında) ve Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüklerince (Yüksek Lisans ve doktora tezlerinin yazımında) kullanımı benimsenen, Web of Science / Clarivate Analytics, TÜBİTAK TR Dizin ve TÜBİTAK DergiPark gibi akademik yayıncılıkla ilgili indeks ve dergi platformlarınca kaynak gösterme biçimlerinden biri olarak sistem entegrasyonu yapılan, Zotero, Mendeley ve EndNote gibi dünya çapında kullanılan kütüphane ve referans düzenleme yazılımlarına uygun şablonları hazırlanan ve ücretsiz olarak kullanıma sunulan ilk ve tek yerli-milli kaynak gösterme sistemidir ve bu açıdan oldukça önem arz etmektedir. Türkçe’nin bir bilim dili haline gelmesi hedefleniyorsa, bu hedefe ulaşmada, Türkçe olarak hazırlanan bir bilimsel yazım ve kaynak gösterme sisteminin bulunması da bir zorunluluktur. Ortaöğretim ve üniversite öğrencilerinin Türkçe olarak hazırlanan ve ücretsiz olarak kullanıma sunulan İSNAD atıf sistemini öğrenmeleri ve kullanmaları, aslı İngilizce olan ve satın alma imkanı da elde edemeyecekleri sistemleri öğrenmelerine kıyasla daha elverişlidir ve kolaydır. Türkçe konuşan ülkelerin bilim insanlarının bildiri, makale, kitap, proje ve benzeri bilimsel çalışmalarını İSNAD atıf sistemini kullanarak hazırlamaları, Türkçenin ortak bir bilim dili olarak güçlenmesine katkı sağlayacaktır. İSNAD atıf sistemi ile Türkiye’de ve Türki Cumhuriyetlerde; Antropoloji, Arkeoloji, Coğrafya, Dil ve Edebiyat, Felsefe, Halkbilimi, Hukuk, İktisadi ve İdari Bilimler, İlahiyat, Müzik, Psikoloji, Sanat Tarihi, Sosyal Hizmetler, Sosyoloji ve Tarih gibi sosyal ve beşeri bilimler alanında hazırlanan yayınlarda ortak bir atıf sisteminin kullanımını sağlamak hedeflenmektedir. İSNAD atıf sisteminin kullanımı, Türkçe konuşan ülkelerde sosyal ve beşeri bilimler alanında kaynak göstermede standartlaşmayı sağlayarak atıf ve etki değeri tespitine olanak sağlayacak ve Türk dünyası arasında bilimsel iletişimi kolaylaştıracaktır.İSNAD atıf sistemi, sosyal ve beşeri bilimler alanında araştırma yapan ve yazı kaleme alan öğrenciler, akademisyenler ve yazarlar ile bu alanda yayın yapan kurum ve kuruluşların hizmetine sunulmuştur. Sosyal bilimler alanında yayın yapan birçok dergi İSNAD atıf sistemini kullanmaya başlamıştır. Lisans mezuniyet tezi, yüksek lisans tezi ve doktora tezlerinin yazımında İSNAD atıf sisteminin kullanılmasını öngören ve bunu tez yazım kılavuzlarına dahil eden üniversitelerin sayısı artmaktadır. Ayrıca ulusal ve uluslararası sempozyum ve kongre düzenleyen birçok kurum ve kuruluş, katılımcıların bildirilerini İSNAD atıf sistemine uygun olarak hazırlamalarını talep etmeye başlamıştır. Ücretsiz olarak kullanıma sunulan bu sistem, kullanıcı dostu arayüzü ve kaynak gösterme yazılım eklentileri ile hızla kabul görmekte ve benimsenmektedir. Öğrenciler, yazarlar, araştırmacılar ve akademisyenler; İSNAD’ın EndNote, Zotero ve Mendeley gibi kaynak gösterme yazılım eklentileri sayesinde daha kolay, daha hızlı ve hatasız olarak “atıf ve kaynak gösterme” işlemlerini yapabilmektedirler. Bu sisteminin Türkiye ve Türk Cumhuriyetlerinde kullanımı yaygınlaşmaya devam etmektedir. www.isnadsistemi.org. (shrink)

This essay sets down three directives for conscientiously objecting clinicians—physicians, particularly obstetrician/gynecologists, trained in NaProTechnology by the Pope Paul VI Institute and Creighton University School of Medicine and any medical professionals who share their natural law vision of reproductive health care—to protect their right to well-formed conscientious objection in reproductive medicine. Directive one: understand the nature of a well-formed conscience and its rightful exercise. Directive two: fulfill all reasonable American College of Obstetricians and Gynecologists’ requirements for conscientious refusal. Directive (...) three: execute a political strategy to protect health-care conscience rights. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:CHRISTOLOGY IN POLITICAL AND LIBERATION THEOLOGY R. R. RENO Creighton University Omaha, Nebraska Then I saw heaven opened, and behold, a white horse! He who sat upon it is called Faithful and True, and in righteousness he judges and makes war. His eyes are like a flame of fire, and on his head are many diadems ; and he has a name inscribed which no one knows but (...) himself. He is clad in a robe dipped in blood, and the name by which he is called is The Word of God. And armies of heaven, arrayed in fine linen, white and pure, followed him on white horses. From his mouth issues a sharp sword with which to smite the nations, and he will rule them with a rod of iron; he will tread the wine press of the fury of the wrath of God the Almighty. On his robe and on his thigh he has a name inscribed, King of kings and Lord of lords. Revelation 19:11-16 SHARP IS THE SWORD of The Word of God: so proclaims a growing body of literature in political and liberation theology. Although this literature evidences a deep pluralism when describing wherein the sword is sharp and toward what it is aimed, the unifying claim is that Christianity has decisive political significance. And this significance takes an explicitly theoretical form. Unlike other politically directed theological programs (e.g., Reinhold Niebuhr, Walter Rauschenbush, Paul Lehmann), political and liberation theologies do not restrict the practical to a pre- or post-theoretical moment. The practical questions of liberation and justice are internal to explicitly theological reflection. The manner in which questions of liberation and justice are 291 292 R. R. RENO woven into the fabric of theology is manifold. Juan Luis Segundo, in Liberation of Theology, presents an account of theological method which is necessarily political.1 He attempts to show that, to the degree that it is faithful, theological reflection must be constituted by ideological critique and transformative social commitment. In a similar although more ambiguous way, Matthew Lamb's Solidarity with Victims seeks to build social and political issues into the ground floor of method.2 On a different front, Jiirgen Moltmann's Theology of Hope emphasizes the necessarily political dimension of eschatology.3 Quite far removed from the radicalism of most political and liberation theologies, but equally important and increasingly self-conscious of its theological context, the Roman Catholic human rights tradition can be seen as a political theology which chooses to operate within the context of a strong doctrine of creation.4 1 Juan Luis Segundo, Liberation of Theology. (Maryknoll, New York: Orbis Books, 1976). 2 Lamb's program is more than a methodological proposal for theology in itself. He promotes an interesting mixture of critical theory and interdisciplinary study as a path for all inquiry. The result is a pastiche of Adorno and Lonergan. Lamb explains his interdiscipinary vision as follows : " Such a noetic praxis of theologizing would develop academically institutionalized ways of promoting an intellectual conversion (metanoia) whereby the suffering witness of the victims of history would challenge the systems and theories constitutive of our world experience " (Victims, p. 17). However, the critical element of this interdisciplinary "noetic praxis" which Lamb draws from Adorno's Negative Dialectics militates against this " institutionalized" use. At the deepest level Adorno questions the very possibility of a noetic practice which mediates the reality of experience, and he certainly rejects any institutional reification of the small insights which we might garner. For Adorno, critical thought cannot mediate the actual suffering of concrete individuals ; rather, its ultimate impotence in the face of such a reality mirrors the suffering of finite beings. Thought bears witness formally not materially. This basic feature of Adorno's thought runs counter to Lonergan's cognitive optimism, making Lamb's program interesting but implausible. Matthew Lamb, Solidarity with Victims (New York: Crossroad, 1982). SJiirgen Moltmann, Theology of Hope. (New York: Harper & Row, 1967). 4 David Hollenbach's Claims in Confiict (New York: Paulist Press, 1979) provides an example of a recent attempt to uncover the theological foundations for a theory of rights. Showing that the language of rights flows from a basic respect... (shrink)

The article is dedicated to the political activity of the Great Leader in the process of national state building. Heydar Aliyev, who holds an important place in our modern history as a symbol of our independence, is an example for every Azerbaijani with his rich and diverse heritage. The evolution of national consciousness accelerated with Heydar Aliyev's coming to power, and thanks to him, our independence became eternal and irreversible. The concept of successful and strong state building strengthened the independence (...) of Azerbaijan. Universal essence and the totality of the historically formed system of values, forming the basis of statehood, were intended for great prospects. On September 20, 1994, oil contracts were signed, which was a turning point in the latest history of Azerbaijan. The contract of the century was realized precisely as a result of Heydar Aliyev's visionary policy. This Agreement, called the "Contract of the Century", created a reliable foundation for the future development and security of our country, and strengthened Azerbaijan's position on the world map. Today, Azerbaijan has gained the image of the most reliable partner of the world states. It is shown in the article that after gaining independence, the people of Azerbaijan achieved important historical achievements thanks to the foresight, determination, iron will, and rich statecraft experience of their wise leader, and the integration of our country into the world was ensured. As a result of the intense activity of Heydar Aliyev, great successes were achieved in the economy, industry and agriculture, social, cultural, sports and educational fields, numerous industrial enterprises, cultural and educational institutions, medical institutions were built, new housing estates were built, roads were built, gas was supplied to remote regions. lines were drawn. More than one million refugees displaced from Western Azerbaijan and Karabakh due to the Azerbaijan-Armenia conflict were temporarily provided with the necessary conditions. A new stage in the construction of the army has begun. In the article, the author talked about Heydar Aliyev's concept of advanced statehood, where the principles of nationalism, patriotism, giving importance to national-moral values prevailed and were determined as the main criteria in the history of our statehood. Establishing a multicultural society as one of the fundamental principles of a democratic legal state and, at the same time, ensuring the return to national identity is one of the main attributes of our state policy. As a result of the successful policy conducted in this direction, taking possession of our material and moral heritage, preserving it and passing it on to future generations is the main essence of our national ideology. Azerbaijanism, which became a national ideology, had more political and civic meaning than ethnic essence. This, in turn, ensured the unity of the state and the people. The people united around a single ideology and restored their national statehood, once again proving their national identity and existence. One of the important issues highlighted in the article is the comprehensive development strategy defined by the national leader Heydar Aliyev, which was successfully implemented in the last period under the leadership of the head of state, Mr. Ilham Aliyev, and the achievements in ensuring the sustainable development of our country and achieving the main goals and objectives. The basis of the current brilliant and magnificent achievements of our state is the successful policy implemented under the leadership of President Ilham Aliyev in accordance with national interests and modern global challenges. Azerbaijan is known in the world as a strong, influential state, an island of stability and a country with dynamic development, the great achievements made open new perspectives for our country. Having a strong international reputation and a positive image, Azerbaijan presented the world with examples of an effective economic development model, a model of multiculturalism that includes national and universal values, and the Azerbaijani model of national statehood. According to the decree of President Ilham Aliyev dated September 29, 2022, 2023 was declared the "Year of Heydar Aliyev" in the Republic of Azerbaijan. (shrink)

XIX. Yüzyılın sonları ve XX. yüzyılın başlarında Azerbaycan'da entelijansiya arasında milli bilinç ortaya çıkmış olsa da Sovyet dönemiyle birlikte bu süreç kesintiye uğramış ve toplumsal tabana yayılamamıştır. Sonuç olarak, var olan “Müslüman Kimliği”, Azeri toplumu için temel bir kimlik bağı olarak varlığını sürdürmeye devam etmiştir. Entelijansiyanın tasfiyesi ile birlikte, kullandıkları sloganlar ve milliyetçi semboller de ortadan kalkmış, Türk milliyetçiliği Azerbaycan'da bir ideoloji olarak varlığını koruyamamıştır. Sonuç itibariyle, politik-ideolojik milliyetçilik ve onun sloganları, milli bilinci canlı tutma imkanından yoksun bırakılmıştır. Bu makalede, (...) Sovyet Azerbaycan'ında milli bilinci besleyen temel faktörün İslâm ve Müslüman kimliği olduğu savunulmaktadır. Komünist rejim İslam’ın entelektüel ve ideolojik boyutlarını en aza indirmeyi başarmasına rağmen, kültürel norm ve yaşam tarzı haline gelen unsurlarını aşındırma konusunda başarısız kalmaktaydı. Sovyet Azerbacan’ında Müslüman olmak Azeri toplumunun bir üyesi olmak ve söz konusu toplumun yaşam tarzına bağlılık olarak algılanmaktaydı. Nitekim, Azerbaycan'da “Müslüman” tanımının göndermede bulunduğu yaşam tarzı Azeri toplumunu çevredeki -Ruslar, Ermeniler ve Gürcüler- toplumlardan ayıran temel faktör olmuştur. Bu anlamda, ortak yaşam tarzına ve kültürel normlara atıfta bulunan İslam, Sovyet döneminde Azeri toplumunun özdeşlik duygusunu pekiştirerek milli bilinci canlı tutmuştur.ÖzetBu çalışma Sovyet döneminde Azerbaycan’da İslam kimliğinin ve İslamî yaşam tarzının milli bilincin sürüdürülmesindeki rolü üzerine yoğunlaşmaktadır. Çalışmanın temel iddiası milli bilincin varlığını sürdürmesinde Müslüman kimliğinin ve İslami yaşam tarzının etkili olduğudur. Bu iddianın doğruluğunun kanıtlanması için belli tarihsel dönemde gerçekleşen, siyasi, toplumsal, demografik ve kültürel konularla ilgili analizler yapılmaktadır. Bu bağlamda XIX. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren Rusya’nın işgali, milletleşme süreci ve arkasından yaşanan sovyetleştirme süreci Müslüman kimliği ve İslamî yaşam tarzi bağlamında ele alınmaktadır. Söz konusu dönem istatistiki kaynaklar, istihbarat raporları, propaganda kitapları, ve dönem üzerine yapılan akademik araştırmalar ışığında ele alınmış ve üzerine yorumlar yapılmıştır. XIX. Yüzyıla kadar siyasi ve kültürel açıdan İran’ın etkisi altında bulunan şimdiki Azerbaycan bölgesi Rusya İmparatorluğu tarafından işgal edilince bölge halkı ilk kez Hıristiyan yöneticilerin yönetimi altına girmiş oldu. Bölgedeki dayanaklarını güçlendirmek için Çar yönetiminin bölgeye yoğun bir şekilde Ermeni ve Rus nüfusu göç ettirmesi sonrasında ise Azerbaycan’daki Müslüman halk kendini ilk kez Hıristiyan topluluklarla çevrelenmiş olarak buldu. Hep kendisi gibi Müslüman olan toplumun bir parçası olan Azerbaycan toplumu Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden oluşan Hıristiyan toplulukların ortasında kendi kimliğini yeniden tanımlamak durumunda kaldı. Çar yönetiminin Azerbaycan’a göç ettirilen Ermeni ve Ruslar’a hem yasal olarak hem de uygulamalarda bir dizi ayrıcalıklar tanıması Azerbaycan Türklerinin kendilerini toplumsal, kültürel, ekonomik ve siyasi açıdan Hıristiyan baskısı altında hiss etmelerine neden olmuştur. Söz konusu baskı ve kayırmanın 1905 ve 1918 yıllarında Azerbaycan Türkleri ile Ermeniler arasında patlak veren çatışmalarda daha yoğun bir şekilde hiss edildiği görülmektedir. Yaşadığı tecrübeler Azerbaycan Türklerini dışlanma nedeni olan kimliklerini, yani Müslüman kimliğini, çevresinde bulunan gayri-muslim topluluklara karşı sahiplenmelerini sağlamıştır. XX. Yüzyılın başında toplumsal gelişimi sağlamak üzere halkın milli bilincini geliştirmeye yönelik faaliyetlerde bulunan, aynı zamanda Müslüman kimliğini de sahiplenen entelejensiya ve burjuvazi kesimi oluşmuştu. Bu süreç 1918 senesinde Azerbaycan’da, türkleşmeyi, çağdaşlaşmayı ve İslamlaşmayı simgeleyen mavi, kırmızı ve yeşil renkleri biraraya getiren bayrağı bulunan Cumhuriyetin kurulması ile sonuçlandı. Fakat cumhuriyet varlığını sadece 23 ay sürdürebildi ve 1920 yılında gerçekleşen sovyet işgali ile birlikte Azerbaycan’da milliyetçi ideoloji, onun idelogları ve sembolleri tamamen tasfiye edilerek yoğun bir şekilde sovyetleştirme politikaları uygulanmaya başladı. Sovyet döneminde milliyetçilik ideolojik düzlemde ortadan kalkmış olsa bile, halkın homojenleşmesini sağlayan, ulus devlete mahsus bir dizi donanımlar sağlandı. Sovyet versiyonunda olsa bile, milli bir devlet aygıtı, milli sınırlar, milli tarih, milli eğitim sistemi oluşturuldu. Neticede aynı dili, aynı tarih bilincini, aynı sınırları paylaşan fakat milli bir ideolojiden yoksun olan bir millet meydana geldi. İdeolojik milliyetçiliğin tehlikeli bir girişim (perilous venture) olduğu Sovyet Azerbaycanı’nda kültüre ve yaşam tarzına dayanan kültürel bir milliyetçilik gelişti. Kültürel milliyetçilik halkın dilini, tarihini ama özellikle de yaşam tarzını savunan bir tutum olarak Sovyet Azerbaycan’ında gelişme gösterdi. Bütün bunlar, yani kültürel özellikler ve yaşam tarzı Azerbaycan toplumunu kendini çevre toplumlarından –Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden– ayırdığı başlıca niteliklerdi. Bu bağlamda Sovyet Azerbaycan’ında milliyetçi ve vatansever olmak Azerbaycan toplumunun kültürüne ve yaşam tarzına sahip çıkmak anlamına gelmekteydi. Dolayısıyla kültürel milliyetçilik çevredeki halklarla etnik sınırları sürdürme ve milli bilinci canlı tutma açısından önemli bir role sahipti. Burada araştırma konumuz açısından üzerinde durulması gereken nokta Azerbaycan toplumunda yaşam tarzının ve kültürün önemli bir kısmının İslam ve İslamî gelenek görenekle yakından ilişkili olduğudur. Sovyetleştirme politikaları İslam’ın entelektüel ve ideolojik boyutunu ortadan kaldırma konusunda büyük ölçüde başarılı olduysa da İslam’ın kültürel normları ve yaşam tarzı haline gelen öğeleri kendi varlığını güçlü bir şekilde sürdürmekteydi. Sovyet rejiminin başarısız olduğu nokta, yönettikleri Müslüman toplumlara alternatif bir kültür ve yaşam tarsi sunamamaları idi. Sovyet döneminde İslam’ın cami, başörtüsü vb. somut sembolleri yok edilse de kişiler arası ilişkilerde, sosyal yapıda ve aile ilişkilerinde tezahür eden öğeleri varlığını sürdürmeye devam etmekteydi. Bütün bunlar Azerbaycan toplumunun kendini çevresindeki etnik kimliklerden Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden ayırt ettiği, dolayısıyla da milli kimliğinin sınırlarını muhafaza ettiği önemli kültür öğeleri idi. Kebinolarak bilinen dinî nikah, sünnet, cenaze ve yas merasimleri gibi yaşam döngüsü ritüelleri Azeri olmanın çok önemli göstergeleri olarak algılanmıştır. Sovyet ateist ideologlarının yaptıkları birçok araştırmalarda ve istihbarat raporlarında komunist partisi yöneticileri de dahıl olmak üzere halkın söz konusu yaşam döngüsü ritüellerini milli gelenek görenek olduğu gerekçesiyle sürdürdükleri belirtilmekteydi. Ateistler bile, bahsedilen yaşam döngüsü ritüellerine uymadıkları taktirde milli geleneklere karşı gelmekle suçlanacakları ve toplumdan dışlanacakları endişesiyle ritüelleri yerine getirmekteydiler. Kebinsadece Müslüman çiftler arasında kıyıldığından ve dini nikahsız yapılan evlilikler toplumda hoş karşılanmadığından Ruslar, Ermeniler ve Gürcülerle evlilik yapma oranları oldukça düşük kalmaktaydı. Erkek çocuğa sünnet yaptırmak o çocuğu Azeri toplumunun bir üyesi yapmak olarak algılandığından çocuğa sünnet yaptırmak onu diğer toplumların üyelerinden ayıran bir özelliğe kavuşturmak anlamına gelmekteydi. Ölen bir kişinin İslamî üsullere göre gömülmesi o cenazenin bir Rusa, Ermeniye veya Gürcüye değil, bir Azeriye ait olduğunun göstergesi olmaktaydı. Dolayısıyla İslamî kültürden kaynaklanan yaşam döngüsü ritüelleri aynı zamanda çevredeki etnik gruplarla sınırları belirlemekte, dolayısıyla milli ve etnik bilinci canlı tutmaktaydı. Böylece İslamî kültür ve yaşam tarzi Sovyet rejiminin milli ve etnik kimliklerin ötesinde yeni bir insan ve toplum tipi oluşturmayı amaçlayan Homo Sovieticus projesinin de en önemli panzehirlerinden biri olmuştur. (shrink)

Ümummilli lider Heydər Əliyevin milli və mədəni irsimizin qorunması uğrundakı unudulmaz xidmətləri maddi və mənəvi mədəniyyətimizin yaşadılmasına xidmət etmişdir. Tarixi şəxsiyyətlərin şərəfinə ucaldılmış abidələr, tarixi və mədəni abidələrin qorunması, beynəlxalq səviyyədə tanınan şəxsiyyətlərin yubileylərinə həsr edilən tədbirlərin qeyd edilməsi, deportasiya və soyqırımlar haqqında sərəncamların verilməsi və bir sıra digər vacib hadisələr bu dahi şəxsin adı ilə əlaqədardır. Heydər Əliyevin elmi əsaslara istinadən söylədiyi qənaətlər sayəsində həm Sovetlər dövründə, həm də müstəqillik illərində dünya ictimaiyyətinə Azərbaycan xalqının qədim mədəniyyəti haqqında məlumatlar təqdim (...) edilmişdir. Bununla yanaşı orta əsrlərə dair tarixi, dini abidələrin, eləcə də yazılı mənbələr və tarixi şəxsiyyətlərə aid məlumatların üzə çıxarılması və qorunması da unudulmaz liderin başlıca vəzifələri sırasında idi. (shrink)

"Williams's masterful translation satisfies (at last!) a long-standing need. There are lots of good translations of Augustine's great work, but until now we have been forced to choose between those that strive to replicate in English something of the majesty and beauty of Augustine's Latin style and those that opt instead to convey the careful precision of his philosophical terminology and argumentation. Finally, Williams has succeeded in capturing both sides of Augustine's mind in a richly evocative, impeccably reliable, elegantly readable (...) presentation of one of the most impressive achievements in Western thought--Augustine's Confessions." --Scott MacDonald, Professor of Philosophy and Norma K. Regan Professor in Christian Studies, Cornell University. (shrink)

Bu makale Sovyet tarihçiliğinde milliyetler meselesini ve bağlantılı olarak tarih yazımındaki değişimleri incelemektedir. Sovyetler Birliği’ndeki politik, sosyal, iktisadi ve askeri değişimler ve kırılmalar tarihsel çalışmaların ve tarih yazımındaki milliyetlere yönelik söylemin değişmesine neden olmuştur. Diğer bir deyişle, söylem değişimleri siyasi gelişmeleri takip etmiş ve siyasi önceliklere göre değişmiştir. Sovyet tarih yazımında dönemselleştirme, Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin yerel milliyetçiliklere yönelik politikalarını nasıl değiştirdiğine ve buna uygun olarak Sovyet tarihçiliğinin milliyetler meselesiyle ilgili söylemlerindeki değişime atıf yapmaktadır. Sovyet tarih yazımında milliyetler meselesi kapsamındaki (...) tartışmalar, yerli halkların, yani Rus olmayanların, Çarlık Rusya’sı yönetimine nasıl yaklaşacakları, kendi geçmişlerine, tarihlerine, kahramanlarına, onların eylemlerine ne kadar odaklanacakları, tarihi ve milli şahsiyetleri ne kadar yüceltecekleri, Çarlık yönetiminin sömürgeci olup olmadığı ve Rus Çarlığına karşı yapılan isyanların gerici mi yoksa ilerici mi olduğu gibi konuları içermektedir. Bu gibi konular Stalin dönemi Orta Asya Sovyet tarihçiliğine egemen olmuş ve merkezin politikaları değiştiğinde tarihçiler de görüşlerini siyasal değişimlere uydurup güncellemişlerdir. 70 yıllık Sovyetler Birliği deneyimi birçok konuda olduğu gibi tarih yazımında da birbiriyle uyuşmayan farklı eğilimleri içermiş, bir dönem Rus milliyetçiliği baskı altında kalır yerel milliyetçiliklerin gelişmesine izin verilirken takip eden dönemde ise yerel milliyetçilikler baskıdan payına düşeni almıştır. 1930’lardan itibaren Türkistan gibi Sovyetler Birliği’nin bazı bölgelerinde birleştirici tarih anlatısı yasaklanıp Orta Asya halklarının ortak bir geçmiş algısına sahip olması engellenirken ülkenin batısında Slav halkları açısından tam tersi bir politika izlenmiştir. (shrink)

Bu çalışma, İlkokul 4. Sınıflarda okutulmak üzere Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı tarafından 28.05.2018 tarih ve 78 kurul kararıyla 2018-2019 yılından itibaren 5 yıl süreyle ders kitabı olarak kabul edilen Barış Pınarbaşı’nın yazdığı, Ankara-2019 baskılı Tutku yayıncılıkça yayınlanan kitabı ele almaktadır. Çalışmamız sözü edilen ders kitabını görsel tasarım, içerik, dil ve anlatım ile eğitsel tasarımı oluşturan kazanımlar, öğretme-öğrenme süreci açısından değerlendirmektedir. Bir inancın öğrenilmesi, benimsenmesi ve birey tarafından yaşama geçirilmesinde öncelik, inanmanın iknaya dayalı olmasına bağlıdır. Bu ise ancak (...) düzenli, sistematik ve bireyin gelişimine uygun bir eğitim yürütmekle mümkün olabilir. Bu durum, bireyin gelişim evrelerini bilmeyi, öğretim materyalini ona uygun bir biçimde düzenlemeyi zorunlu kılmaktadır. Eğitim ve öğretimden beklenen hedef ve kazanımların gerçekleşmesi de buna bağlıdır. Elde edilen bulgulara göre 4. Sınıf DKAB ders kitabının tasarımında; tu-tarlılık, sayfa düzeni, görsel materyaller, yazı türü, yazı boyutu, yazı stili ve vurgulama araçlarının kullanımı gibi faktörlerin yeterince dikkate alınmadığı görülmüştür. Ders Kitabının dil ve anlatım yönünden öğrencinin bireysel öğrenmesine katkı sağlayacak yeterliliği konusunda sorunlu olduğu anlaşılmıştır. Ders kitabında sınıf düzeyine uygun olmayan bazı zorlayıcı metinler de yer almıştır. 4. sınıfta yoğun olarak bilgi verici metinlerin verilmesi, öğrencilerin okuduklarını anlama performansı, öğrencinin akademik başarısında kritik bir role sahiptir. Bu nedenle incelediğimiz ders kitabı hedef yaş için okuduğunu anlama, bir metnin ana fikrini belirleme, bilgiler arasında ilişki kurabilme yeterliğine sahip olabilme seviyesiyle kısmen uyumludur. (shrink)

Teravih namazının dört rekâtlık bölümlerinin farklı makamlardan tilavetle kılınması ile aralarında uygun ilahi ve salavatların okunması şeklindeki cami musikisi uygulaması teravih tertibi adıyla anılmaktadır. Tarihi süreciyle ilgili detaylı bilgi bulunmasa da özellikle son yüzyılda Ramazan ayının her gecesi için seçilmiş ilahilerin yer aldığı birkaç derleme kaleme alınmıştır. Bu çalışmada Kasımpaşa Mevlevîhânesi dervişlerinden Edirneli Ömer Efendi tarafından 1889’da hazırlanan, bugün Milli Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu’nda A-1258 numarada kayıtlı, Ramazân-ı Şerîfe Mahsûs Âyîn-i Şerîf Mecmûası değerlendirilecektir. Mecmuanın diğer tertiplerden farkı, repertuvarın ağırlıklı olarak Mevlevî (...) âyinlerinden seçilen pasajlardan oluşmasıdır. Yirmi altı gece için hazırlanan mecmuanın girişinde bir fihrist yer almaktadır. İlerleyen sayfalarda her gece için seçilen âyin pasajları ve az sayıdaki ilahinin güfteleri yazılmıştır. Çalışmada öncelikle mecmuanın yapısı, düzeni ve kullanımı analiz edilmiştir. Ardından pasajlarının hangi Mevlevî âyinlerine ait olduğu tespit edilerek mecmuanın repertuvarı ortaya konmuştur. Buradan hareketle ilgili mecmua ile sonraki teravihe mahsus ilahi derlemelerinin mukayesesi yapılarak teravih tertibinde ortaya çıkan çeşitlilik tartışılmıştır. (shrink)

Toplumların sosyal yapısının harcı yahut temeli mesabesinde olan ahlaki erdem ve faziletler, kuşaklar arasında daha çok edebi eserlerle nakledilmektedir. Zira toplumların milli sermayeleri olan edebiyatçılar, yaşadıkları dönemde kendilerine tevarüs eden ahlaki birikimi söz sanatları ile yeniden cazibeli edebi bir kalıba döküp sunmaktadır. Cahiliye dönemi de dâhil olmak üzere Araplar, sosyal ilişkilerinde güzel buldukları davranışları şiir kaydıyla muhafaza etmeye çalışmışlardır. Aile içi iletişimden güçlü bir kabile reisinin huzurunda takınılacak tavra kadar pek çok görgü kuralı şiirde nazmedilmiş ve bu türden şiirler Arapların (...) sosyal yaşam rehberi haline dönüşmüştür. Sadece şiir değil mensur eserlerde de sosyal faziletlere dair ilgi çekici ibretlik hikâyeler ve yaşanmış olaylara dair anlatılar bulunmaktadır. Müslüman Arapların henüz hicri ilk yüzyıldan itibaren tanıştığı servet ve beraberinde gelen şehirleşme, sosyalliğin güçlenmesi ve bundan mütevellit olarak da sosyal erdemlerin daha fazla bir önem kazanması sonucunu doğurmuştur. Bu makalede özellikle Abbasi dönemi edebiyatçılarının söz konusu sosyal erdemler bağlamında dikkat çekmek istedikleri hususlar bir araya getirilmiştir. Çalışma, klasik dönemden günümüze ulaşan edebi malzemenin –makale düzeyinde- önemli konu başlıkları halinde tasnif edilmesini amaçlamıştır. (shrink)

Diyanet İşleri Başkanlığı, 3 Mart 1924’te, Şeriye ve Evkaf Vekaleti’nin yerine kurulmuştur. Bu düzenleme ile dini konular, siyasal alanın dışına çıkarılıp idari bir işleve indirgenmek istenmiştir. Ancak bu tercihin aksine kurumun görev ve yetkilerinde ve teşkilatında artan ve büyüyen bir seyir ortaya çıkmıştır. Diyanet İşleri Başkanlığı’na kurulduğundan bu yana birçok misyon yüklenmiştir. Dinin devlet tarafından kontrol edilmesi, daha çok kurucu iradenin ve militan laiklik taraftarlarının beklentilerini yansıtırken, dini nitelikli hizmetlerin karşılanması ise daha çok muhafazakâr kesimin beklentisi olmuştur. Her iki taraf (...) da kurumu, Türkiye’nin sosyal, tarihsel ve siyasal dokusunun sui generis niteliğiyle meşrulaştırmaya çalışmıştır. Özellikle 633 Sayılı Kanun’dan (1965) sonra Başkanlık, sosyal hayatın daha çok içinde olmaya başlamış ve 1980 sonrası dönemde sosyal ve milli dayanışmanın sağlanması için bir araç olarak görülmüştür. Bu durum, 1982 Anayasası’nın korporatist ve solidarist özelliklerinin bir yansımasıdır. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın bu şekilde araçsallaştırılması onun yıllar içinde bu derece büyümesinin temel itici gücü olmuştur. (shrink)

Since the publication of Edmund Gettier's challenge to the traditional epistemological doctrine of knowledge as justified true belief, Roberts and Wood claim that epistemologists lapsed into despondency and are currently open to novel approaches. One such approach is virtue epistemology, which can be divided into virtues as proper functions or epistemic character traits. The authors propose a notion of regulative epistemology, as opposed to a strict analytic epistemology, based on intellectual virtues that function not as rules or even as skills (...) but as habits of the heart. To that end, they divide the task of clarifying and expounding their notion in the book's two parts.In the first part, Roberts and Wood examine various components that constitute their notion of regulative epistemology. The first are the epistemic goods or goals that drive the epistemic process. What is needed, claim Roberts and Wood, is an enriched notion of these goods rather than the restricted notion of justified true belief. Epistemic agents are more than calculating devices in that …. (shrink)

Məqalədə lobbizm, ABŞ-da xarici siyasət qərarlarının qəbul edilməsində bunun təsiri məsələlərindən bəhs edilir. Müasir beynəlxalq münasibətlərdə dövlətə paralel olaraq yeni aktorlar xüsusi olaraq fəallaşmaqdadır. Yeni aktorların fəallaşması dövlətlərin xarici siyasət qərarlarının qəbul olunmasına təsir edir, hətta bir çox hallarda dövləti özlərindən asılı vəziyyə salır. Belə yeni aktorlar sirasında transmilli şirkətləri, qeyri-hökumət təşkilatlarını, ictimai hərəkatları, milli-azadlıq hərəkatlarını, eləcə də lobbilərin fəaliyyətini qeyd edə bilərik. Xüsusilə, beynəlxalq münasibətlər sisteminin aparıcı dövlətlərində lobbiçiliyin genişlənməsi müşahidə olunmaqdadır. Amerika Birləşmiş Ştatlarının ictimai-siyasi sisteminin müasir mərhələsinin inkişafı (...) demokratikləşmə prosesinin get-gedə amerikan cəmiyyətinin bütün tərəflərini-iqtisadiyyat, siyasət, ideologiya və mənəviyyat, mədəniyyət və düşüncə tərzi, əhatə etməsi ilə xarakterikdir. Dünya müharibəsindən sonrakı dövr Amerika Birləşmiş Ştatlarının super dövlət rolunu bir daha itirməmək adı ilə qazandığı dövrdür. Daha müasir 80-ci illərdə isə amerikalıların demokratiya və vətəndaş hüquqları uğrunda mübarizəsi güclənmişdi. (shrink)

It is often assumed that adaptation — a temporary change in sensitivity to a perceptual dimension following exposure to that dimension — is a litmus test for what is and is not a “primary visual attribute”. Thus, papers purporting to find evidence of number adaptation motivate a claim of great philosophical significance: That number is something that can be seen in much the way that canonical visual features, like color, contrast, size, and speed, can. Fifteen years after its reported discovery, (...) number adaptation’s existence seems to be nearly undisputed, with dozens of papers documenting support for the phenomenon. The aim of this paper is to offer a counterweight — to critically assess the evidence for and against number adaptation. After surveying the many reasons for thinking that number adaptation exists, we introduce several lesser-known reasons to be skeptical. We then advance an alternative account — the old news hypothesis — which can accommodate previously published findings while explaining various (otherwise unexplained) anomalies in the existing literature. Next, we describe the results of eight pre-registered experiments which pit our novel old news hypothesis against the received number adaptation hypothesis. Collectively, the results of these experiments undermine the number adaptation hypothesis on several fronts, whilst consistently supporting the old news hypothesis. More broadly our work raises questions about the status of adaptation itself as a means of discerning what is and is not a visual attribute. (shrink)

Among the studies on the history of philosophy recently published in Italy, one that may be of some interest to the English reader is by D R . Abbagnano , a young pupil of Aliotta , and is devoted to the new English idealism. 1 Truthfully speaking, the term ‘ new ’ is inappropriate, or partly so, because Abbagnano dedicates the greater part of his study to what we might call the ‘ old ’ idealism in England, represented by Stirling, (...) the two Cairds, Wallace, Green, and Bradley. However, he does also pass in review the more recent doctrines, particularly those of J. H. Muirhead, G. H. Howison, D. G. Richtie, J. E. Creighton, J. B. Baillie, J. S. Mackenzie, H. Jones, W. E. Hocking, A. S. Pringle Pattison, and G. P. Adams. Abbagnano regards as a distinctive trait of English idealism inspired by Hegel as opposed to Hegel himself, this, that “for Hegel the absolute is essentially process, change and becoming; it is thought which differentiates itself and becomes articulate in a life of its own, in the threefold rhythm of thesis, antithesis, and synthesis, in which each moment passes into the next. For Green, Bradley, and Royce, the absolute is on the other hand immutability, completeness, static perfection, in which each process and becoming is overcome and resolved.” At any rate, Abbagnano is equally unsympathetic towards Hegel and towards his followers, against whom he opposes, not without scholastic ingenuity, his own irrationalistic views, set out in another book whose contents are sufficiently expressed in the title. 1. (shrink)

Among the studies on the history of philosophy recently published in Italy, one that may be of some interest to the English reader is by D R . Abbagnano , a young pupil of Aliotta , and is devoted to the new English idealism. 1 Truthfully speaking, the term ‘ new ’ is inappropriate, or partly so, because Abbagnano dedicates the greater part of his study to what we might call the ‘ old ’ idealism in England, represented by Stirling, (...) the two Cairds, Wallace, Green, and Bradley. However, he does also pass in review the more recent doctrines, particularly those of J. H. Muirhead, G. H. Howison, D. G. Richtie, J. E. Creighton, J. B. Baillie, J. S. Mackenzie, H. Jones, W. E. Hocking, A. S. Pringle Pattison, and G. P. Adams. Abbagnano regards as a distinctive trait of English idealism inspired by Hegel as opposed to Hegel himself, this, that “for Hegel the absolute is essentially process, change and becoming; it is thought which differentiates itself and becomes articulate in a life of its own, in the threefold rhythm of thesis, antithesis, and synthesis, in which each moment passes into the next. For Green, Bradley, and Royce, the absolute is on the other hand immutability, completeness, static perfection, in which each process and becoming is overcome and resolved.” At any rate, Abbagnano is equally unsympathetic towards Hegel and towards his followers, against whom he opposes, not without scholastic ingenuity, his own irrationalistic views, set out in another book whose contents are sufficiently expressed in the title. 1. (shrink)

The research described here contributes to the extant empirical research on business ethics education by examining outcomes drawn from the literature on positive organizational scholarship (POS). The general research question explored is whether a course on ethical decision-making in business could positively influence students’ confidence in their abilities to handle ethical problems at work (i.e., moral efficacy), boost the relative importance of ethics in their work lives (i.e., moral meaningfulness), and encourage them to be more courageous in raising ethical problems (...) at work even if it is unpopular (i.e., moral courage). Specifically, the study used a rigorous quasi-experimental pretest–posttest research design with a treatment (N = 30) and control group (N = 30) to investigate whether a graduate-level course in business ethics could influence students’ levels of moral efficacy, meaningfulness, and courage. Findings revealed that participants in the business ethics treatment course experienced significant positive increases in each of the three outcome variables as compared to the control group. The largest increase was in moral efficacy, followed by moral courage, and finally, moral meaningfulness. These findings are discussed in the context of the current research on business ethics education and POS. Implications for future research are discussed. (shrink)

Thomas Reid (1710–96) is increasingly being seen as a highly significant philosopher and a central figure in the Scottish Enlightenment. This new edition of Reid's classic philosophical text in the philosophy of mind at long last gives scholars a complete, critically edited text of the Inquiry. The critical text is based on the fourth life-time edition (1785). A selection of related documents showing the development of Reid's thought, textual notes, bibliographical details of previous editions and a full introduction by the (...) editor makes this an important contribution to the study of this increasingly respected philosopher. -/- Key Features - Complete, critically edited text of the Inquiry accompanied by a judicious selection of manuscript evidence relating to its composition - Comprehensive Introduction providing an historical and philosophical account of the formation of the Inquiry - Detailed textual notes which include bibliographical details and allusions, translations, references to secondary literature and selected passages from Reid's manuscripts. (shrink)

The visual system adapts to a wide range of visual features, from lower-level features like color and motion to higher-level features like causality and, perhaps, number. According to some, adaptation is a strictly perceptual phenomenon, such that the presence of adaptation licenses the claim that a feature is truly perceptual in nature. Given the theoretical importance of claims about adaptation, then, it is important to understand exactly when the visual system does and does not exhibit adaptation. Here, we take as (...) a case study one specific kind of adaptation: visual adaptation to size. Supported by evidence from four experiments, we argue that, despite robust effects of size adaptation in the lab, (1) size adaptation effects are phenomenologically underwhelming (in some cases, hardly appreciable at all), (2) some effects of size adaptation appear contradictory, and difficult to explain given current theories of size adaptation, and (3) prior studies on size adaptation may have failed to isolate size as the adapted dimension. Ultimately, we argue that while there is evidence to license the claim that size adaptation is genuine, size adaptation is a puzzling and poorly understood phenomenon. (shrink)

An adult university hospital ethics committee evaluated a proposed TA-NRP protocol in the fall of 2018. The protocol raised ethical concerns about violation of the Uniform Determination of Death Act and the prohibition known as the Dead Donor Rule, with potential resultant legal consequences. An additional concern was the potential for increased mistrust by the community of organ donation and transplantation. The ethics committee evaluated the responses to these concerns as unable to surmount the ethical and legal boundaries and the (...) ethics committee declined to endorse the procedure. These concerns endure. (shrink)

Knowledge; information; learning, philosophy of; teaching and study.

Overdenkingen in proza en poëzie over filosofische vraagstukken door de in ongenade gevallen Romeinse ex-consul (480-524).

Vijf Nederlandse filosofen geven elk vanuit een andere filosofische achtergrond weer wat hun mensbeeld is.